نیروی محرکه در این نوع آسانسورها از یک موتور الکتریکی که معمولا در بالای چاه آسانسور و در محلی به نام موتورخانه نصب گردیده، تامین می شود. برروی فلکه این موتور تعدادی کابل فولادی(اصطلاحا سیم بکسل)وجود داردکه از یک سمت به کابین آسانسور و از سمت دیگر به وزنه های آسانسور که درون قابی فلزی به نام قاب وزنه قراردارند متصل است. جنس این وزنه ها معمولا از چدن یا بتن است. وزن این وزنه ها به اندازه وزن کابین است.وزن هر نفر در محاسبات مربوط به آسانسور 75 کیلوگرم است.دلیل قراردادن وزنه در سیستم آسانسور کمک به بالابردن آسانسور است. در غیر این صورت برای این کار از موتورهای با سرعت بالا استفاده کرد. پس با این کار توان بسیار قوی با کیلو وات بالا استفاده کرد.پس با این کار توان موتور مورد استفاده کاهش می یابد. طبیعی است که این وزنه در پاین آمدن آسانسور مزاحمت ایجاد می کند،اما چون هر جسم بدون دخالت به پایین سقوط می کند. پس استفاده از وزنه مانعی بزرگی در حرکت آسانسور ایجاد نمی کند.
اساس این کار نوع آسانسورها برا اساس نیروی اصطکاک بین سیم بکسلها و فلکه موتور است. در داخل فریم به اندازه وزن کابین به اضافه نصف ظرفیت کابین وزنه وچود دارد. مثلا اگر ظرفیت کابین 900 کیلوگرم باشد ( یعنی آسانسور نفربر 12 نفره چون متوسط وزن هر نفر 75کیلوگرم است) به اندازه 450کیلوگرم به اضافه وزن کابین در کادر وزنه، وزنه وجود دارد. با کمک این وزنه، نیروی کششی لازم برای حرکت کابین کاهش می یابد چرا که در صورت رعایت کردن ظرفیت کابین، اختلاف وزن بین کادر وزنه و کابین تحت هر شرایطی از نصف ظرفیت کابین (در مثال قبل 450کیلوگرم) بیشتر نخواهد شد و در حرکت به سمت بالا یا پایین سیستم کشش آسانسور حداکثر برای جا به جایی چرمی به اندازه نصف ظرفیت کابین توان مصرف خواهد کرد.